این دفعه اومدم تادلتنگیهاموبنویسم .گاهی وقتهااینقدردل آدم تنگ می شه که هیچ چیزنمی تونه جای دلتنگی آدم روبگیره.
چندروز که توی خونه مدام بحث اجاره واین جورمسایل مطرح می شه.آخه همسربیچاره ی من هرچی درمیاره بایدبدیم دست صاحب خونه.گاهی وقتهااونقدردلم به حال همسرم می سوزه که دوست دارم یه جوری کمکش کنم سعی خودم هم تااونجایی که امکان داره می کنم،ولی........
خوش به حال اونهایی که یامجردهستندکه تواین فکرهانیستندیابالاخره این مشکل رویه جوری تونستندحلش کنند.
بگذریم، من بااین مسئله ای که برام پیش اومده(البته بحث الان نیست،ازهمون اول مشکل اجاره مطرح بودولی این اواخرواقعااجاره هاسرسام آورشده)شایدشمارودلگیرکنم،ولی آدم حرفش روبرای هیچ کس نمی تونه بزنه،گفتم دردودلم روبنویسم شایدکمی سبک بشم.شایدهم یکی ازاونهایی که این مطالب رومی خونندخودشون صاحب خونه باشندوکمی دلشون برامستأجرشون به رحم بیادواین بی انصافی که صاحب خونه سرماآورده سرمستأجرش نیاره.آخه صاحب خونه ی مااول قیمت رویه چیزی گفت وبعد که رفتیم سرمعامله انگاربرق سه فازوبهمون وصل کردند.خیلی هم دنبال خونه گشتیم ولی نشد که نشد.
من هی می خوام بحث روعوض کنم ولی مثل اینکه دلم بیش ازاین حرفها پره.
گاهی وقتهامن همسرم رودلداری می دم گاهی وقتهاهم برعکس می شه.فقط خداکنه این خوشبختی برامون بمونه که باهیچ چیز توی دنیانمی شه عوضش کرد.
شایدهم این یه جورامتحان الهی باشه ولی هرچه که هست خیلی سخته.خداوکیلی کدوم یکی ازامامان مستأجربودند؟
خیلی جدی نگیرید،آدم وقتی دلش تنگه،ممکنه یه چیزهایی هم بگه ولی واقعاازته دل نیست.
خداکنه هیچ کدوم ازماهاازامتحان سخت الهی سرافکنده نشیم.این مسایل بالاخره یه روزبه پایان می رسه حتی اگه تاآخرعمرباهامون باشه وبامرگ تموم می شه.ولی مهم اینه که ماتوزندگی نبازیم ومحکم واستوارهدفمون روکه همون قرب الهی هست دنبال کنیم تاشایدیه روزی بهش برسیم. انشاءالله "م.یگانه" التماس دعا
