خانه،به ماهیت خدایی خود،جسم دیگرشماست،بزرگتروحجیم ترکه به گرمای مهربان آفتاب رشدمی کندودرسکون وآرام شب بخسبدوخواب ببیند.

آی اگرتوان آن داشتم که خانه هاتان دردست هایم بیانبازم وبسان بذری دردشت هاوجنگل هابیافشانم.............

بامن بگویید،که درحصارمحرم این خانه هاچه پنهان کنید؟درورای سخت این درهای بسته،گوهر کدامین رازبه جان پاس می دارید؟خلسه ی آرامشی آیا که درکورسوی روشنای خویش،به ارتفاع قله های بلنداندیشه صعودکنند؟

یامعنای دل انگیززیبایی،که دل راازنمای خوش اجسام سنگی وچوبین تافراسوی کوه مقدس عروج دهد؟

بامن بگوییدآیامحتوای خانه این است؟

یاکه تنهارخوت رفاه وراحت است وباری،هوس وآزمندی آسایش،که به نیرنگ وحیله ازراه دررسد،گوئیابه هیئت میهمانی،پس آنگاه میزبان شود،وازآن پس خداوندگارخانه؟.......

اماشمافرزندان بی کرانه های آسمانیدوبی قراروپرشورودرالتهاب وحتی بدان هنگام که اندکی تن به راحت دهید،به زنجیراسارت درنیاییدورام وآرام نشوید.

خانه هاتان مباد لنگرهای سکون،دکل های بادمحوربادبان.

ونه مرهمی برزخمی،که مهربانی پلکی نگهبان چشم.

نه،شمابال های ستبرخودراتانکنیدتاکه ازچارچوب دری درون شوید،وسرهای افراشته تان فرودنیاوریدکه به طاق خانه اسیب نبیندوبیم آن نداریدکه دیوارهاازتوان گرم نفس هاتان شکاف بردارندوفروریزند.

زنهار!حقیقت این است:ان دل پذیرکه دراندرون شمابی قراراست وبی لجام،درعمارت شگفت آسمان منزل کند؛آنجاکه دروازه اش لطافت مه آاود سپیده باشدودریچه ها ش سکوت ونجوای شب.          اثری از:جبران خلیل حبران

روانشناس بزرگی می گوید:هرکجاراکه به دنبال آرامش گشتم،ان رادرهیچ کجانیافتم مگردرخانه.

پس بیایید بیش از پیش قدرخانه وآرامش درون آن راداشته باشیم.

شایدتاحالاگذرتون به کتاب قصه های بچه هاخورده باشه.چندروزپیش چشمم به یه کتاب قصه افتاد.واقعاازخودم خجالت کشیدم .اونهایی که خیلی دلشون برای مذهب نمی تپه اونقدربه کارهای خودشون مصرندیعنی یه جورایی اعتمادبه نفسشون خیلی بالاست.اماماهاچی ؟ البته بیشترخودم رومی گم.چراکتابهای مذهبی مابایدکمترازجفنگیات اونهاباشه؟چرابایداسامی مذهبی روبرای بچه هامعمولایه آدم شلخته،حواس پرت واینجورچیزهامطرح کنندوازاسامی غیرمذهبی استفاده نمی کنند؟سری کتابهای حسن کچل کم بود،چیزهایی ازقبیل:مملی وتقی گول و.....هم به اون اضافه شد.

حالااونهااین کاررامی کنن،ماهاکه ادعای مذهب بودن داریم چراازاونهااستفاده می کنیم.اگه نمی تونیم کاری انجام بدیم حداقل

می تونیم اونهارونخریم وحرمت این اسامی روبرای بچه هامون نگه داریم.

یه چیزومی دونستی من تجربه کردم به توهم پیشنهاد می کنم امتحانش کن .

مشکلات مثل دست اندازهای یه جاده است.درسته که سرعتت روکم می کنه ،امابعدازاون یه جاده  صافی درپیش داره  که ازاون خیلی لذت می بری.ولی خیلی مراقب باش زیاد، روی دست اندازها توقف نکنی وبه راهت ادامه بدی.

اوایل که یه مشکلی برام پیش میومد، تحملش برام خیلی سخت بود.ولی بعدازحل شدن مشکلم ، می دیدم چه زندگی برام راحت وآسون می شه. یه احساس غروری بهم دست میده که بانوشتن نمی شه بیانش کرد.

حالامشکله که میادسراغم خاطرم جمع که اونم یه روزی کوله بارش روبرمی داره ومی ره.

اگه ادم اون چیزی رو که می خواد به دستش بیاره، که خب ،پس بیخودی، اینقدربرای به دست اوردنش جزع وفزع کرده،

اگه هم به دستش نیاره ناراحت نباشه ومحکم بشینه وخوشحال باشه چون خدای مهربون توفکر یه چیزبهتری برای اونه.

حالافهمیدی چرامی گم امتحانش کن .شاید هم تاحالاخودت خیلی امتحانش کردی ، حتی بیشترازمن!!!!!!!!!!!!!!!!

تابه حال به این جمله توجه کرذید:"کل یوم عاشوراوکل ارض کربلا"

ایاممکن یه معصوم جمله ای بگه که فقط برای یه دوره اززمان باشه وتموم بشه .نه این طور نیست.

خیلی فکر کردم اونا چه منظوری داشتند.ماخیلی این جمله روازمردم شنیدیم "که ای کاش مادرعاشورابودیم وامام حسین (علیه السلام)رویاری می کردیم"

  اماحالاچی؟حالاروزعاشورا نیس؟فلسطین زمین کربلا نیس؟پس کی می خوایم به یاری امام حسین (علیه السلام)بریم؟

غزه الان همانندشام غریبان شده.اونجا کودکان بی گناه به خاطرنبودبرق وخوراک وموادسوختی برای گرم کردنشون یکی یکی ازبین می رند.بیاید همگی برای اون هادعاکنیم ؛ فکرچاره ای کنیم. به چه جرمی به جرم مسلمان بودن  بایدازیه زندگی آروم محروم باشن؟به خاطراین که می خواندسرزمیتشون روحفظ کنن باید کشته بشن؟

خدایاصبرتوتاکی ادامه داره؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

خدایاتوباقدرت لایزالت ریشه تمام ظام وستم روازبین ببر.ظلم درفلسطین ،عراق ،افغانستان ووووووووووووو

این روزهاروزعاشوراست.فلسطین زمین کربلاست..............

وقتی به حرفای اون مردفکرمی کردم فهمیدم من اشتباه کردم اینقدرزود درموردمجالس امام حسین(علیه السلام)قضاوت کردم درسته که ایرادهایی دارداما...................

به قول خودش 30سال بودکه رفته بودندامریکا.اماهرسال دوباربه ایران میومد"ماه رمضان وماه محرم "ایران حال وهوای دیگه ای  داره.می گفت انگارادم توی این ماهها خدارامی تونه ببینه !!!!!!!!!!!!!!!!

  پای صحبتش که نشستم دیدم چقدرحرفاش ادموتکان می ده .

"من تا پام به اونجا می رسه انگاری بانشستن هواپیما دل منم گرفته می شه تا دوباره برگردم.اونجامن حتی اختیاره دخترم روهم ندارم.می دونم تومنجلاب فسادگیرافتاده اماجرات ندارم .......چون اون می تونه پای پلیس رووسط بکشه وما رومتهم به اذیت وازارکنه.همسرهم که...........اصلا باعث بدبختی ماها اون بودمنم به خاطراین که زندگیم روحفظ کنم تن به خواسته اون دادم و به  امریکا رفتیم .حالا دیگه نه راه برگشتی برام مونده ونه............."

سخنران مجلس اومد واونم باخیل جمعیت صلوات فرستاد.چه صلولتی !انگار با تموم وجودش بود...........

"اللّهم صلّ علی محمّدوال محمّدوعجّل فرجهم"